Acute prostatitis: symptomen, vormen en kenmerken van de behandeling

Acute prostatitis is een infectie- en ontstekingsziekte die de weefsels van de prostaatklier bedekt, waardoor uitgebreide zwelling en het verschijnen van etterende haarden ontstaat. De ziekte kan zich op verschillende manieren manifesteren, afhankelijk van het stadium van ontwikkeling. Daarom is een geïntegreerde aanpak vereist voor een nauwkeurige diagnose. Behandeling van acute prostatitis is meestal gebaseerd op het nemen van medicijnen en fysiotherapietechnieken.

De redenen

Alcoholisme kan acute prostatitis veroorzaken.

De ziekte ontwikkelt zich meestal bij mannen ouder dan 30 jaar. In de meeste gevallen ontwikkelt de ziekte zich als gevolg van de negatieve impact van pathogene microflora op het mannelijk lichaam. Acute prostatitis bij mannen kan dus worden veroorzaakt door de activiteit van de volgende micro-organismen:

• Staphylococcus aureus;
• Pseudomonas aeruginosa en Escherichia coli;
• klebsiella;
• enterokokken;
• Proteus.

De meeste van bovenstaande micro-organismen zijn constant in het menselijk lichaam aanwezig, terwijl er geen ontsteking wordt waargenomen. Als dergelijke bacteriën de weefsels van de prostaatklier binnendringen, begint het proces van hun actieve reproductie, waardoor zich een ernstige ontsteking in de prostaat ontwikkelt.

De penetratie van bacteriën in het urogenitale systeem kan optreden tijdens onbeschermde geslachtsgemeenschap. Daarom is het erg belangrijk voor mensen die geen vaste seksuele partners hebben om condooms te gebruiken.

Ontsteking kan ook van niet-infectieuze aard zijn en zich om de volgende redenen ontwikkelen:

• zwaarlijvigheid;
• zittende levensstijl;
• zeldzame geslachtsgemeenschap;
• significante onderkoeling;
• onderbreking van geslachtsgemeenschap;
• eet stoornissen;
• roken en alcoholmisbruik.

Bovenstaande factoren creëren een vruchtbare voedingsbodem voor stagnatie van de secretie van de prostaatklier. Tegelijkertijd worden stagnerende bloedprocessen opgemerkt in de bloedvaten in de directe omgeving van het orgel.

Met een aanzienlijke accumulatie van prostaatsecreties wordt een gunstige omgeving gecreëerd voor de reproductie van pathogene microflora. Als gevolg hiervan vindt de ontwikkeling van het ontstekingsproces plaats. Dit laatste kan een aantal complicaties veroorzaken, zoals:

• BPH;
• abcessen;
• oncologisch proces.

Belangrijk!Tegen de achtergrond van acute prostatitis ontwikkelen de meeste mannen potentieproblemen en bestaat het risico op onvruchtbaarheid.

In de risicogroep voor de ontwikkeling van deze aandoening bevinden zich dus personen die:

• er is geen regelmatig seksleven;
• er is een gebrek aan fysieke activiteit;
• er zijn slechte gewoonten.

Vormen en stadia

Voor symptomen van prostaatongemakken moet u onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan.

In de moderne geneeskunde zijn er drie hoofdfasen van deze ziekte. Laten we ze in meer detail bekijken:

1. De eerste fase wordt catarrale genoemd.Het wordt gekenmerkt door het optreden van een primair ontstekingsproces met het optreden van oedeem van het klierweefsel, uitbreiding van de acini. In dit geval wordt de prostaatklier groter. Als de ziekte niet wordt behandeld, gaat de ontsteking geleidelijk over naar de uitscheidingskanalen van de prostaatklieren, verbonden met het achterste deel van de urethra. Bij ontsteking van de kanalen van de prostaat treedt hun geleidelijke vernauwing en blokkering op, waardoor het proces van secretie van de secretie van de prostaat enigszins moeilijk is. In het catarrale stadium van zijn ontwikkeling bedekt het ontstekingsproces alleen de slijmvliezen.
2. Dit wordt gevolgd door het folliculaire stadium van de ziekte.Het wordt gekenmerkt door de verdere progressie van het ontstekingsproces, waarbij de resterende weefsels van het orgaan geleidelijk worden betrokken. Als gevolg hiervan ontwikkelt zich een acute vorm van bacteriële prostatitis. Bij de analyse van urine in dit stadium van de ontwikkeling van de ziekte is pus aanwezig. Ondanks de schade aan een aanzienlijk aantal weefsels, reageert de folliculaire vorm van prostatitis echter goed op de behandeling.
3. De laatste fase wordt parenchymaal genoemd.Het wordt gekenmerkt door een destructieve verandering in de weefsels van de prostaatklier. Tegelijkertijd groeit de zwelling geleidelijk en bedekt het ontstekingsproces uiteindelijk het hele orgaan. Als de ontwikkeling van de ziekte dit stadium bereikt, is het behandelingsproces zeer gecompliceerd en vereist het radicale maatregelen. Bij gebrek aan tijdige en adequate behandeling kan chronische prostatitis ontstaan.

In het beginstadium van de ontwikkeling van deze ziekte wordt meestal een subacute fase onderscheiden. Het wordt gekenmerkt door een zwakke ernst van de symptomen, wat wordt verklaard door de lage activiteit van pathogenen. De ziekte kan lang in dit stadium verkeren als het lichaam van de patiënt een goede weerstand heeft. Tegelijkertijd is het erg moeilijk om de ziekte in het subacute stadium te diagnosticeren, daarom krijgen de meeste patiënten geen tijdige behandeling.

Symptomen

Elk van de vormen van deze ziekte wordt gekenmerkt door zijn eigen symptomen. Daarom moet u ze afzonderlijk beschouwen.

Catarrale vorm

Deze vorm van de ziekte wordt gekenmerkt door frequente verlangens om te lopen voor weinig behoefte.

Als de infectie de uitscheidingskanalen heeft bereikt, ontwikkelt zich dit stadium van de ziekte. Maar ondanks het feit dat het ontstekingsproces niet verder gaat dan het slijmvlies, neemt de prostaatklier in omvang toe en zwelt op. In dit geval wordt de urethra geperst.

Symptomen van acute prostatitis in dit stadium zijn mild:

• door de compressie van het kanaal kan de patiënt kleine problemen met plassen opmerken;
• 's nachts wordt de drang om te plassen frequenter;
• mogelijk een verhoging van de lichaamstemperatuur tot 38 graden;
• wanneer de patiënt in een zittende positie is, kan hij wat zwaarte in het perineum voelen.

In sommige gevallen treedt de catarrale vorm op zonder ernstige hyperthermie.

Symptomen van de ziekte kunnen na een paar weken na ontwikkeling vanzelf verdwijnen. En de meeste patiënten gaan in dit geval niet naar de dokter. Dit is echter beladen met de overgang van de ziekte naar een chronische toestand. Op voorwaarde dat de behandeling van acute prostatitis tijdig wordt gestart, verdwijnt de ziekte na 10 dagen.

folliculaire vorm

Als het catarrale stadium niet is behandeld, ontwikkelt de aandoening zich verder, waardoor individuele lobben van het orgel worden aangetast. In dit geval verschijnen uitgesproken symptomen:

• scherpe pijn waargenomen tijdens het plassen;
• de lichaamstemperatuur van de patiënt wordt rond de 38 graden gehouden;
• een doffe pijn verschijnt in het perineum, die uitstraalt naar de penis;
• het proces van urineren is gecompliceerd;
• de patiënt heeft moeite met poepen vanwege de aanwezigheid van hevige pijn.

Aangezien dit stadium wordt gekenmerkt door een etterende laesie van de prostaat, kunnen pusdraden in de urine van de patiënt worden waargenomen. Op voorwaarde dat de therapie tijdig wordt uitgevoerd, vindt een volledige genezing van de ziekte in dit stadium plaats in minder dan twee weken na het begin van de procedures.

parenchymale vorm

Het wordt ook wel diffuus genoemd. Omdat het ontstekingsproces het hele orgaan bedekt, treden de volgende symptomen op:

1. Perineale pijn wordt bijna ondraaglijk. Periodiek verplaatsen ze zich naar de eikel. Enige pijnverlichting is mogelijk in rugligging, wanneer de patiënt beide benen tegen de borst drukt.
2. Gevoel van een vreemd lichaam in het rectum. Er is aanzienlijke pijn bij de stoelgang. Constipatie komt vaker voor en als het ontstekingsproces in een reactieve vorm verandert, begint de slijmafscheiding vanuit de anus.
3. Ernstige problemen met plassen verschijnen. In dit geval is zowel gedeeltelijke als volledige urineretentie mogelijk.
4. De lichaamstemperatuur kan oplopen tot 40 graden. De patiënt heeft last van koude rillingen.

Diagnostiek

Om een definitieve diagnose te stellen, zijn een aantal verschillende onderzoeken nodig.

Deze ziekte wordt gediagnosticeerd door een gespecialiseerde uroloog die een uitgebreid onderzoek uitvoert met de volgende soorten procedures:

• fysiek onderzoek;
• instrumenteel onderzoek;
• laboratorium onderzoek.

Tijdens het eerste onderzoek van de patiënt palpeert de specialist de klier. Dit moet heel voorzichtig gebeuren, masserende bewegingen en sterke druk vermijden. Anders kunt u de patiënt aanzienlijk ongemak bezorgen.

De belangrijkste diagnostische methode is de studie van de prostaatklier, uitgevoerd door een sonde in het rectum te brengen. Met deze procedure kunnen specialisten de volgende gegevens verkrijgen:

• de pijnreactie bepalen;
• identificeer de belangrijkste vernietigingspunten;
• bevestigen of ontkennen tekenen van etterende weefselfusie;
• evalueren van de vorm van het orgel en zijn symmetrie, grootte en consistentie.

In de regel wordt bij palpatie van de prostaat het geheim van dit orgaan benadrukt. Met de analyse kunt u nauwkeurig de aanwezigheid van een ontstekingsproces bepalen. Tijdens het onderzoek wordt het aantal leukocyten, amyloïde lichaampjes en andere componenten gecontroleerd.

• bacteriecultuur van urine en urethrale afscheiding met antibioticogram;
• PCR-onderzoeken naar schrapen;
• bloed zaaien voor bloedkweek.

De aard en ernst van dysurie stoornissen in het acute beloop van de ziekte wordt beoordeeld met behulp van uroflowmetrie.

Echografie van de prostaatklier met matig pijnsyndroom kan transrectaal worden uitgevoerd en in het geval van ernstige pijnreactie - transabdominaal. Echoscopisch worden de vorm, grootte van de klier, de aanwezigheid van focale of diffuse veranderingen beoordeeld, het stadium van het acute ontstekingsproces vastgesteld.

Bij het plannen van een chirurgische ingreep voor destructieve vormen van acute prostatitis, is het raadzaam om MRI van het bekkengebied uit te voeren.

Behandeling van aandoening

De belangrijkste behandelingsmethode voor acute prostatitis is etiotrope therapie. Het is gebaseerd op de tijdige benoeming van antimicrobiële geneesmiddelen aan de patiënt, die de verdere ontwikkeling van pathogene microflora in de bekkenorganen zullen voorkomen. Naast medicijnen krijgt de patiënt folkremedies en fysiotherapeutische procedures voorgeschreven. Een uitgebalanceerd dieet speelt een belangrijke rol bij de behandeling van acute prostatitis.

medicijnen

Behandeling van acute prostatitis moet de eliminatie van de infectie omvatten die de ontsteking veroorzaakte. Bovendien is de taak van therapie om stagnatie te elimineren en het bloedcirculatieproces te normaliseren.

In de meeste gevallen wordt poliklinische behandeling gebruikt voor patiënten met acute prostatitis. Als de patiënt een parenchymale vorm van de ziekte heeft, is hij onderworpen aan ziekenhuisopname.

Therapie van acute infectieuze prostatitis omvat de verplichte inname van antibiotica. In dit geval wordt de duur van de behandeling bepaald door een specialist, net als de gebruikte medicijnen.

Antibiotica van verschillende groepen zijn actief tegen verschillende micro-organismen. Daarom wordt professionele behandeling alleen uitgevoerd op basis van een grondige diagnose. Zo kan de arts precies de remedie kiezen die effectief is tegen een bepaalde ziekteverwekker. Meestal wordt de behandeling uitgevoerd met geneesmiddelen van deze groepen:

• fluorchinolonen;
• penicillines;
• macroliden.

De eerste worden als het meest effectief beschouwd. Om deze reden worden ze meestal gebruikt bij de behandeling van acute prostatitis.

Hoewel antibiotica de steunpilaar van de behandeling zijn, zijn ze niet de enige medicijnen die worden gebruikt voor acute prostatitis. Patiënten krijgen met name antihistaminica en darmvriendelijke bacteriën voorgeschreven.

In alle stadia van de behandeling van acute prostatitis is het erg belangrijk om het immuunsysteem te stimuleren. Om deze reden worden immunostimulerende medicijnen aan patiënten voorgeschreven.

Naast de bovengenoemde middelen worden interferonen gebruikt om acute prostatitis te behandelen. Het is mogelijk om dergelijke medicijnen in te nemen, zowel in de vorm van tabletten als via intramusculaire injecties. De laatste optie wordt als de voorkeur beschouwd.

Fysiotherapie

Onder de voorwaarde van correct geselecteerde medicamenteuze behandeling van acute prostatitis, wordt de ernst van de symptomen van deze ziekte aanzienlijk verminderd. Om de verkregen resultaten te consolideren, worden de volgende fysiotherapeutische technieken gebruikt:

• Magnetron- en UHF-therapie;
• rectale elektroforese;
• prostaat massage.

volksremedies

Veel deskundigen beweren dat een remedie voor acute prostatitis met alleen traditionele geneeskunde onmogelijk is. Bovendien kan dergelijke zelfmedicatie de ziekte aanzienlijk verergeren, wat tot een aantal complicaties leidt. In dit geval kunnen volksrecepten alleen worden gebruikt als aanvulling op officiële medicijnen. Daarnaast worden veel farmaceutische medicijnen gemaakt van verschillende planten.

In de regel krijgen patiënten met een acute vorm van prostatitis verschillende infusies en afkooksels voorgeschreven. Ze moeten oraal worden ingenomen of worden gebruikt om een genezende oplossing te verkrijgen bij het nemen van een bad. Het meest effectief zijn in dit geval de volgende planten:

• kastanje;
• moeder en stiefmoeder;
• veld paardestaart;
• Eikenbast;
• kamille.

Diëet voeding

De sleutel tot genezing van acute prostatitis is een uitgebalanceerd dieet. De opname van bepaalde producten in het weekmenu van de patiënt is gebaseerd op de ernst van zijn ziekte. Ongeacht het stadium van de ziekte, moeten de volgende voedingsmiddelen echter een tijdje van het dieet worden uitgesloten:

• gerookt vlees;
• gefrituurd voedsel;
• behoud;
• sterke thee en koffie;
• alcoholische drankjes;
• pittige en zoute voedingsmiddelen;
• vette vis en vlees.

profylaxe

Sportactiviteiten zijn erg nuttig voor de preventie van prostaataandoeningen.

Preventie van acute prostatitis omvat de tijdige eliminatie van het ontstekingsproces. Om dit te doen, is het noodzakelijk om bacteriële, schimmel- en virale ziekten op tijd te behandelen. Tegelijkertijd moeten alle medische manipulaties die verband houden met endourethrale of endovedische onderzoeken worden uitgevoerd met inachtneming van de juiste aseptische regels.

Effectieve preventie van acute prostatitis is gebaseerd op de volgende principes:

1. Versterking van het immuunsysteem.
2. Genitale hygiëne.
3. Een regelmatig seksleven hebben.
4. Systematische lichamelijke activiteit en wandelingen in de frisse lucht.
5. Afwijzing van slechte gewoonten.
6. Normalisatie van het dieet.

Periodieke prostaatmassage kan een uitstekende preventie zijn van een aantal urologische aandoeningen.

Als u de eerste tekenen van prostatitis opmerkt, moet u niet aarzelen - u moet zo snel mogelijk een specialist raadplegen. Dit zal helpen om de ziekte sneller te genezen en een aantal negatieve gevolgen te voorkomen.